تقسيم بندي مناطق از لحاظ پتانسيل نفتي
از نظر پتانسيل نفتي، مناطق مختلف را به سه گروه تقسيم مي نمايند که عبارتند از:
١- مناطق غير محتمل :
مناطقي هستند که فقط از سنگهاي آذرين، متامرفيک و يـا رسـوبات غيردريـايي کـه فاقد مواد آلي هستند، تشکيل شده است . افزون بر اين، مناطق بسيار قديمي مربوط بـه کـامبرين و قبـل از آن، ولـو آنکه در معرض رويدادهاي آتشفشاني و متامرفيسم هم قرار نگرفته باشند، به علت محدوديت ارگانيسمهاي زنـده جزء مناطق غيرمحتمل منظور ميگردند. در ايران، اطراف مناطق آتشفشاني و متامرفيک نظير امتداد محور سـنندج – سيرجان در قسمتهاي شرقي و جنوب شرقي کشور مثل جنوب خراسان و حواشي کوير لـوت، آذربايجـان در اطراف سهند و سبلان و ساير مناطقي که سـپرهاي کـامبرين گسـترش دارنـد، از جملـه منـاطق غيرمحتمـل از نظـر پتانسيلهاي نفتي کشور در نظر گرفته ميشوند.
٢- مناطق محتمل :
مناطقي هستند که رسوبات دريايي در آنها شناخته شده اند و عواملي که با تشکيل و تجمع نفت مغايرت داشته باشند، در آنها ديده نمي شوند ولي به علت محدود بودن فعاليتهاي اکتشافي وجود نفـت بـه طور قاطع و صد درصد تأييد نشده است. جنوب درياي خزر در ايران جزو اين مناطقي اسـت کـه وجـود نفـت در ميدانهاي نفتي غني قفقاز در مغرب و ميدانهاي مستقل گاز در ترکمنستان در شمال خزر و بهرهبـرداري از نفـت شمال خزر مويد اين نکتهاند.
٣- مناطق قطعي نفت :
مناطقي هستند که از هر جهت براي تشکيل و ذخيرهي مواد هيدروکربني مناسب بـوده و اين مواد در آنها کشف و شـناخته شـده انـد. ضـخامت زيـاد رسـوبات دريـايي و شـرايط مناسـب سـاختماني و چينه شناسي، همه مؤيد وجود نفت در آن مناطق ميباشند. در اين منـاطق وجـود هيـدروکربن و ميـزان آن توسـط حفاري هاي متعدد و بررسيهاي تکميلي مخزن به اثبات رسيده است . حوضه ي زاگرس در جنـوب و غـرب، کپـه داغ در شمال شرق ايران، اطراف قم در شمال مرکز ايران جزو اين مناطق هستند.