تنش برشی در دیواره لولهها، به واحد نیوتن بر متر مربع یا پاسکال (Pa) اندازه گیری میشود. تنش برشی به مقدار نیروی برشی (Shear Force) در دیواره لوله و نسبت آن به مساحت مقطع عرضی لوله بستگی دارد. بنابراین، میتوان مقدار تنش برشی را با استفاده از رابطه زیر محاسبه کرد:
τ = VQ / (Ib)
در این رابطه، τ نشان دهنده تنش برشی است، V نیروی برشی، Q مرکز توانی مقطع عرضی لوله، I عمود بر محور لوله نسبت به مقطع عرضی آن، b ضخامت دیواره لوله و است. به عنوان مثال، اگر دو لوله با قطرهای 10 سانتیمتر و 20 سانتیمتر و ضخامت دیواره 1 سانتیمتر را در نظر بگیرید، تنش برشی در دیواره لولهها به شرح زیر خواهد بود:
- لوله با قطر 10 سانتیمتر: اگر فرض کنیم نیروی برشی برابر با 100 نیوتن باشد، مقدار تنش برشی برابر با 318 پاسکال خواهد بود.
- لوله با قطر 20 سانتیمتر: اگر فرض کنیم نیروی برشی برابر با 100 نیوتن باشد، مقدار تنش برشی برابر با 80 پاسکال خواهد بود.
به طور کلی، مقدار تنش برشی در دیواره لولهها به وابستگی به عواملی مانند نیروی برشی، قطر لوله، ضخامت دیواره و ماده سازنده لوله دارد. مهندسان معمولاً از این مقدار تنش برشی برای ارزیابی سازگاری لوله با شرایط کاری آن استفاده میکنند.
آیا تنش برشی در دیواره لولهها میتواند باعث خرابی لوله شود؟
بله، تنش برشی در دیواره لولهها میتواند باعث خرابی لوله شود. تنش برشی در دیواره لولهها ممکن است به دلیل عواملی مانند فشار سیال داخل لوله، انحنای لوله، تغییر شدید جهت جریان سیال، ارتعاشات و لرزشها و... بوجود آید. اگر تنش برشی در دیواره لوله بیش از حد بالا باشد، ممکن است باعث شکستن و خراب شدن لوله شود. خرابی لوله نیز میتواند به خطر ایمنی و عملکرد سیستم شما بیفتد.
برای پیشگیری از خرابی لوله به دلیل تنش برشی، مهندسان معمولاً از روشهایی مانند افزایش ضخامت دیواره لوله، استفاده از مواد مقاومت بالا در ساخت لوله، استفاده از روشهای مناسب در نصب و نگهداری لوله و... استفاده میکنند. همچنین، برای انجام تحلیل تنش برشی در لوله و پیشبینی خطر خرابی، میتوان از روشهای شبیهسازی و محاسباتی استفاده کرد. در هر صورت، پیشگیری از خرابی لوله به دلیل تنش برشی، بسیار مهم است و باید همواره در نظر گرفته شود.
روشهای پیشگیری از خرابی لوله به دلیل تنش برشی
برای پیشگیری از خرابی لوله به دلیل تنش برشی، میتوان از روشهای زیر استفاده کرد:
1. افزایش ضخامت دیواره لوله: یکی از راههای پیشگیری از خرابی لوله به دلیل تنش برشی، استفاده از دیوارههای با ضخامت بیشتر است. با افزایش ضخامت دیواره، مقاومت لوله در برابر تنش برشی افزایش مییابد.
2. استفاده از مواد مقاومت بالا: استفاده از موادی با مقاومت بالا مانند فولاد ضد زنگ، آلومینیوم، تیتانیوم و...، میتواند مقاومت لوله در برابر تنش برشی را افزایش دهد.
3. استفاده از روشهای مناسب در نصب و نگهداری لوله: رعایت استانداردهای نصب و نگهداری لوله، میتواند به پیشگیری از خرابی لوله به دلیل تنش برشی کمک کند. به عنوان مثال، نصب لوله به روشی که از انحنای زیاد در لوله جلوگیری شود، میتواند به پیشگیری از تغییر جهت سیال و تولید تنش برشی بیشتر کمک کند.
4. استفاده از روشهای شبیهسازی و محاسباتی: استفاده از روشهای شبیهسازی و محاسباتی مانند روش المان محدود، به مهندسان کمک میکند تا تنش برشی در دیواره لوله را به طور دقیقتر پیشبینی کنند و به مواردی مانند انتخاب مواد مناسب، ضخامت دیواره، قطر و... توجه کنند.
5. انجام بازرسیهای دورهای: انجام بازرسیهای دورهای بر روی لولهها، میتواند به شناسایی مواردی مانند خوردگی، ترکها و... کمک کند. در صورت شناسایی هر گونه نشانهای از خرابی، باید تعمیر و یا تعویض لوله انجام شود.
در کل، پیشگیری از خرابی لوله به دلیل تنش برشی، نیازمند توجه به مواردی مانند ضخامت دیواره، ماده سازنده، نحوه نصب و نگهداری و... است. با رعایت این موارد، میتوان از خرابی لوله به دلیل تنش برشی جلوگیری کرد.
کارکرد روش المان محدود برای شبیهسازی تنش برشی در دیواره لوله
روش المان محدود یا Finite Element Method (FEM) یکی از روشهای محاسباتی است که برای شبیهسازی تنشها و تغییرات دیگری در سازهها، از جمله دیواره لوله، استفاده میشود. در این روش، سازه به گردههای کوچکتر و قابل محاسبه تقسیم میشود که به عنوان المانها شناخته میشوند.
برای شبیهسازی تنش برشی در دیواره لوله با استفاده از روش المان محدود، ابتدا دیواره لوله با استفاده از المانهای محدود تقسیم بندی میشود. سپس برای هر المان، اطلاعاتی مانند ضخامت، مدول الاستیسیته، ویژگیهای مکانیکی و... تعیین میشود. سپس شرایط مرزی نیز به شکل مناسب در نظر گرفته میشود. مثلاً در برخی موارد، شرایط مرزی ممکن است شامل فشار داخل لوله باشد.
پس از مدلسازی و در نظر گرفتن شرایط مرزی، روش المان محدود برای حل معادلات مربوط به تنش برشی در دیواره لوله استفاده میشود. با حل این معادلات، میتوان تنش برشی در دیواره لوله را به دقت محاسبه کرد و در صورت نیاز، با تغییر ضخامت دیواره لوله، مواد سازنده و یا شرایط نصب و نگهداری، این تنش برشی را به حداقل رساند.
در کل، روش المان محدود به مهندسان امکان میدهد تا تنش برشی در دیواره لوله را به دقت محاسبه کنند و با استفاده از این اطلاعات، اقدام به بهینه سازی لوله و رفع مشکلات موجود کنند.
روش المان محدود برای محاسبه تنش برشی در سازههایی با شکلهای پیچیده
روش المان محدود برای محاسبه تنش برشی در سازههایی با شکلهای پیچیده نیز قابل استفاده است. در واقع، یکی از مزایای این روش، قابلیت استفاده از آن در مدلسازی سازههایی با شکلها و ابعاد پیچیده است. در این روش، سازه به المانهای کوچکتر تقسیم میشود و برای هر المان، شرایط مرزی و ویژگیهای مکانیکی مشخص میشود.
برای مدلسازی سازههای با شکلهای پیچیده، نیاز است که المانهای مختلفی با ابعاد و شکلهای متفاوت مورد استفاده قرار گیرند. در این روش، المانهای مختلفی مانند المان مثلثی، المان مستطیلی، المان مکعبی و... وجود دارند که به عنوان المانهای پایه در مدلسازی سازهها استفاده میشوند. با ترکیب این المانها با یکدیگر، سازه به شکل کلی مدلسازی میشود.
استفاده از روش المان محدود در مدلسازی سازههای پیچیده، نیازمند دانش و تخصص مهندسی مکانیک و نرمافزارهای مختص به این روش است. در صورتی که شکل سازه بسیار پیچیده باشد، مدلسازی سازه ممکن است زمانبر و پیچیده شود، اما با استفاده از روش المان محدود میتوان به دقت تنش برشی در سازههای پیچیده را محاسبه کرد.