استفاده از گاز طبیعی به عنوان سوخت اتومبیل به دو روش اصلی صورت می‌گیرد:
1. تبدیل گاز طبیعی به سوخت مایع (CNG to LNG Conversion): در این روش، گاز طبیعی به صورت فشرده درون مخازن CNG (Compressed Natural Gas) قرار می‌گیرد. سپس، با استفاده از فرآیند LNG (Liquefied Natural Gas)، گاز طبیعی را تبدیل به سوخت مایع می‌کنند. این سوخت مایع درون مخازن خاصی قرار می‌گیرد و به عنوان سوخت اتومبیل استفاده می‌شود.
2. استفاده مستقیم از گاز طبیعی (Direct Use of Natural Gas): در این روش، گاز طبیعی به صورت فشرده درون مخازن خاصی قرار می‌گیرد و به عنوان سوخت اتومبیل استفاده می‌شود. برای استفاده از گاز طبیعی به صورت مستقیم، خودروها باید به سیستم‌های خاصی مجهز شوند که قادر به تزریق و احتراق گاز طبیعی باشند.
استفاده از گاز طبیعی به عنوان سوخت اتومبیل دارای مزایا و معایبی است. مزایا شامل کاهش آلودگی هوا، کاهش هزینه‌های سوخت، کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای و افزایش بازدهی سوخت می‌باشد. اما معایب این روش شامل نیاز به زیرساخت‌های خاص برای ذخیره و توزیع گاز طبیعی و همچنین محدودیت در تعداد جایگاه‌های سوخت گاز طبیعی در برخی مناطق می‌باشد.
همچنین، استفاده از گاز طبیعی به عنوان سوخت اتومبیل نیازمند تغییرات و تجهیزات خاص در خودروها است که هزینه‌های اضافی را برای مصرف‌کننده ایجاد می‌کند. همچنین، اگر زیرساخت‌های لازم برای ذخیره و توزیع گاز طبیعی در یک منطقه وجود نداشته باشد، استفاده از این سوخت به طور عملی ممکن نخواهد بود.
به طور کلی، استفاده از گاز طبیعی به عنوان سوخت اتومبیل می‌تواند یک راهکار مناسب برای کاهش آلودگی هوا و صرفه‌جویی در هزینه‌های سوخت باشد، اما نیازمند تغییرات و سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی است.
