آسفالتین و واکس در صنعت نفت دو نوع مواد طبیعی هستند که در فرآیندهای مرتبط با نفت یک نقش مهم دارند. بیایید هرکدام را به طور جداگانه توضیح دهم:
1. آسفالتین: آسفالتین یا به عبارت دیگر "رزین آسفالتین" یک ماده قابل حل در هیدروکربن‌ها است که در نفت وارد می شود. آسفالتین یک ماده سنگین و ویسکوز است و در نتیجه می‌تواند باعث کاهش سرعت جریان نفت در خطوط لوله و تجهیزات مرتبط شود. این ماده به طور طبیعی در نفت وجود دارد و معمولاً در تولید نفت خام از آن جدا می‌شود.
کنترل و مدیریت آسفالتین در صنعت نفت اهمیت زیادی دارد. برای کاهش شکل‌گیری و استفاده از آسفالتین به عنوان یک کود مخزن، معمولاً از انواع افزودنی‌ها و کاتالیزورها استفاده می‌شود. همچنین، فرآیندهای شیمیایی و فیزیکی مانند تسریع راکتورها، تغییر شیمیایی و استفاده از افزودنی‌ها می‌تواند در جدا کردن آسفالتین از نفت موثر باشد.
2. واکس: واکس یا "پارافین" یک ماده طبیعی است که در برخی نفت خام‌ها و میعانات گازی با محیط خنک و فشار بالا وجود دارد. واکس بخشی از مواد رزینی است که در فرایندهای نفتی تشکیل می‌شود و معمولاً در مخازن نفتی حاصل از فرآیند راکتیو بودن نفت می‌باشند.
واکس می‌تواند به طور طبیعی در نفت تشکیل شود و در صورت خنثی نشدن یا کنترل نشدن، می‌تواند به تشکیل رسوبات واکس در خطوط لوله و تجهیزات نفت منجر شود. برای مدیریت واکس، معمولاً از فرآیندهای شیمیایی و مکانیکی مانند استفاده از افزودنی‌ها، فرآیندهای حرارتی مانند داغ‌کردن و استفاده از فناوری‌های جدید مثل امواج فراصوت استفاده می‌شود.
در کل، کنترل آسفالتین و واکس در صنعت نفت برای حفظ عملکرد صحیح و کارآمدی سیستم‌های نفتی بسیار مهم است. استفاده از روش‌های مختلف مهندسی و فناوری می‌تواند کمک کند تا این ترکیبات را کنترل کرده و جلوی مشکلات احتمالی را بگیرد.
جنس آن ها از چیه؟
جنس آسفالتین و واکس در صنعت نفت ممکن است متنوع باشد و وابسته به شرایط و منابع مختلف باشد. در ادامه، جنس اصلی هرکدام را توضیح می‌دهم:
1. آسفالتین: آسفالتین در اصل یک ماده طبیعی است که از مخلوطی از مواد آلی تشکیل شده است. ترکیبات آسفالتین شامل ترکیبات پلیمری فعال و قابل حل در هیدروکربن هستند که حاصل از سنتز و تبدیل شدن مواد آلی حاصل از بقایای گیاهی و جانوری در مخازن نفتی می‌باشند. آسفالتین بخشی از مواد رزینی است که در ترکیبات نفتی و نفت خام وجود دارد. این ماده معمولاً دارای ساختار پلیمری و وزکوزیته بالا است که می‌تواند به صورت پروتئینی یا ناپروتئینی باشد.
2. واکس: واکس به طور عمده از گروهی از ترکیبات آلی تشکیل شده است که به عنوان هیدروکربن‌هایی اشباع شده در نظر گرفته می‌شوند. واکس‌ها شامل مواد نفتی و شمعی با ساختار آلیفاتیک یا ناپارافینی هستند و در نفت خام، مایعات گازی و محصولات فرآوری نفت یافت می‌شوند. جنس واکس ممکن است متنوع باشد و بسته به منشأ و شرایط تشکیل آن، ممکن است شامل موادی مانند پاراواکسین، میکروکریستالین، سرهوشی و دیگر ترکیبات پارافینی باشد.
از طرفی، در صنعت نفت، ممکن است همزمان با استفاده از مواد طبیعی آسفالتین و واکس، از مواد بر پایه شیمیایی تولید شده و افزودنی‌های مناسب جهت کنترل و مدیریت آسفالتین و واکس استفاده شود.
مهم است بدانید که جنس دقیق هریک از این مواد می‌تواند متغیر باشد و بسته به مشخصات سنگ و مخزن نفت، منابع نفتی و خواص مطلوب مورد استفاده، تنوع داشته باشد. صنعت نفت معمولاً با استفاده از آزمایشهای آزمایشگاهی و تحلیل داده‌های میدان، تشخیص می‌دهد که جنس و خصوصیات دقیق هریک از این مواد در مخازن نفتی مورد نظر چگونه است.
چند نوع وجود دارد؟
آسفالتین و واکس در صنعت نفت در واقع به صورت مجموعه‌ای از ترکیبات و زیرگروه‌ها وجود دارند. این ترکیبات واکس و آسفالتین بسیار متنوع هستند و بسته به شرایط و منابع مختلف، ممکن است نوع‌های گوناگونی داشته باشند. در زیر به برخی از نوع‌های معروف آسفالتین و واکس مورد استفاده در صنعت نفت اشاره می‌کنم:
آسفالتین:
1. آسفالتین معمولی: شامل رزین آسفالتینی است که در نفت خام و درجه حرارت و فشار معمولی وجود دارد.
2. آسفالتین واژگون: این نوع آسفالتین وجود دارد که با تغییر پایین دما و فشار بر روی آن اثر می‌گذارد و شخصیت آسفالتین را تغییر می‌دهد.
3. آسفالتین حل شده: آسفالتین حل شده در سیالاتی مانند مذابی که توسط حلالهای آلی یا معدنی استخراج شده‌اند، به طور عمومی با استفاده از سولوونت‌ها به طور موقت تفکیک می‌شود.
4. آسفالتین مایع: این نوع آسفالتین در فشار و دمای معمولی به صورت مایع و ویسکوزیته بالا است.
5. آسفالتین بلوکی: آسفالتین بلوکی شامل گروهی از ابر آسفالتین‌ها است که در واقع به صورت برونکشیده و جامد در مقایسه با دیگر نوع‌های آسفالتین وجود دارد.
واکس:
1. واکس پارافینی: شامل ترکیبات پارافینی است که به صورت جامد یا نیمه جامد در دماهای پایین تشکیل می‌شود و می‌تواند در خطوط لوله و تجهیزات نفت تشکیل رسوب کند.
2. واکس میکروکریستالین: واکس میکروکریستالین به صورت ماده‌ای آلیفاتیک بوده و در صنعت نفت به عنوان یک کوره‌گرمی از سوخت استفاده می‌شود.
3. واکس سرهوشی: این نوع واکس معمولاً به صورت پیوسته روی سطح سیستم‌های نفتی تشکیل می‌شود و می‌تواند منجر به ایجاد مشکلاتی مانند کاهش جریان و افت فشار در خطوط لوله شود.
وجود دارد نوع‌های دیگری از آسفالتین و واکس نیز وجود دارند که بسته به شرایط و منابع مختلف ممکن است در صنعت نفت مورد استفاده قرار بگیرند.
در کل، وجود چند نوع آسفالتین و واکس در صنعت نفت نشان می‌دهد که برای مدیریت و کنترل این مواد باید روش‌های گوناگونی را در نظر بگیریم. استفاده از افزودنی‌ها، فرآیندهای شیمیایی و فیزیکی، و استفاده از فناوری‌های جدید می‌تواند به کنترل آسفالتین و واکس و جلوگیری از آسیب‌های مرتبط با آنها کمک کند.
