کاهش هدررفت تزریق یکی از اهداف مهم در عملیات ازدیاد برداشت نفت است. در این رابطه، پلیمرها میتوانند به عنوان عوامل کمکی مورد استفاده قرار گیرند تا هدررفت تزریق کاهش یابد. در زیر تعدادی از روشها و کاربردهای پلیمرها برای کاهش هدررفت تزریق در ازدیاد برداشت نفت آورده شده است:
1. روش پلیمراسیون مقرون به صرفه (EOR): با استفاده از پلیمرهای آنیونی یا کاتیونی در تزریق آب، ویژگیهای آب تغییر میکند و خواص جدیدی مانند افزایش ویسکوزیته و جداسازی بهتر آب و نفت ایجاد میشود. این روش باعث افزایش بازدهی تزریق و کاهش هدررفت آب میشود.
2. استفاده از پلیمرهای نشاستهای: پلیمرهای نشاستهای میتوانند به عنوان مواد جاذب آب در مخازن نفتی استفاده شوند. با جذب و نگهداری آب در ساختار پلیمر، هدررفت آب تزریق شده به سمت سنگ مخزن کاهش مییابد و در نتیجه بازدهی تزریق افزایش مییابد.
3. استفاده از پلیمرهای متقاطعکننده (Crosslinking Polymers): با استفاده از پلیمرهای متقاطعکننده، امکان تشکیل شبکههای پلیمری در مخازن نفتی وجود دارد. این شبکهها میتوانند موجب افزایش ثبات و ماندگاری پلیمر در مخزن شوند و هدررفت پلیمر در طول زمان کاهش یابد.
4. استفاده از پلیمرهای ذوبشونده (Thermally Activated Polymers): در این روش، پلیمرهایی با ویژگی ذوب و جامد شدن در دماهای مشخص استفاده میشوند. با تزریق پلیمرهای ذوبشونده در دماهای بالا، هدررفت پلیمر در مرحله تزریق به حداقل میرسد و پس از رسیدن به منطقه هدف در دمای اصلاح شده، پلیمر جامد میشود و خواص مفید برای ازدیاد برداشت نفت را ارائه میدهد.
5. پلیمرهای روانکننده (Flow Improving Polymers)، این پلیمرها با افزایش ویسکوزیته آب، میزان جریان آب در مخازن نفتی را کاهش میدهند. این به معنی این است که با افزودن این پلیمرها به آب تزریقی، ویسکوزیته آب افزایش مییابد و جریان آب در مخازن نفتی بهبود مییابد.
از جمله تاثیرات مثبتی که پلیمرهای روانکننده میتوانند داشته باشند، عبارتند از:
1. کاهش هدررفت فشار: با افزایش ویسکوزیته آب، فشار تزریق مورد نیاز برای حفظ جریان آب در مخازن نفتی کاهش مییابد. این امر میتواند منجر به صرفهجویی در انرژی و هزینههای مرتبط با تزریق آب گردد.
2. کنترل رفتار آب: با افزایش ویسکوزیته آب، میزان ترشوندگی آب در مخازن نفتی کاهش مییابد. این به معنی کاهش نفوذپذیری آب در برابر سنگ مخزن است که میتواند به کاهش هدررفت آب و افزایش بازدهی تزریق کمک کند.
3. کنترل ترشوندگی نفت: با افزایش ویسکوزیته آب، ترشوندگی نفت نیز کاهش مییابد. این به معنی کاهش جداسازی نفت و آب میباشد و میتواند به افزایش بازدهی تزریق و ازدیاد برداشت نفت کمک کند.
4. کاهش هدررفت آب تزریقی: با افزودن پلیمرهای روانکننده به آب تزریقی، هدررفت آب در مخازن نفتی کاهش مییابد و بیشتر از آب تزریق شده به سمت مخزن حرکت میکند.
لطفاً توجه داشته باشید که استفاده از پلیمرهای روانکننده باید با توجه به شرایط مخزنی، خواص آب تزریقی و اهداف ازدیاد برداشت نفت مورد بررسی قرار گیرد. تجربه مهندسان و متخصصان مربوطه در انتخاب و استفاده از پلیمرهای مناسب بسیار حیاتی است.