برای کنترل هر شبکه قدرت، نیاز به یک سیستم دیسپاچینگ می باشد تا راهبری سیستم قدرت را انجام دهد. به علت حیاتی بودن حفظ شبکه قدرت سیستم کنترل آن باید دارای قابلیت اطمینان بسیار بالا بوده و احتمال وقوع خرابی در آن ناچیز باشد و همچنین اطلاعات به سرعت بین مراکز و تجهیزات شبکه منتقل شود. امروزه پیچیدگی و گسترش شبکه های قدرت به حدی رسیده است که کنترل با یک مرکز ممکن نبوده و چندین مرکز کنترل برای این کار در نظر گرفته می شوند. بنابراین باید تقسیم وظایف در شبکه های قدرت بنا به نوع عملکرد و یا محدودهای جغرافیایی صورت گرفته و هماهنگی های لازم بین مراکز مختلف برای نظارت صحیح بر روی عملکرد سیستم قدرت وجود داشته باشد. در مراکز دیسپاچینگ، وظایف جمع آوری و پردازش اطلاعات توسط کامپیوترهای اصلی و پیش پردازنده ها انجام شده و منجر به جمع آوری اطلاعات بصورت خام می شود. استفاده از این اطلاعات نیازمند بکارگیری دستورات پیچیده می باشد. پروتکل های ارتباطی، سیستمهای عامل مختلف و شبکه های کامپیوتری باز در مراکز دیسپاچینگ بدین منظور بکار می روند و این امر بر نحوه ایجاد مراکز دیسپاچینگ تاثیر می گذارد.
انواع دیسپاچینگ به قرار زیر می باشد:
1-دیسپاچینگ ملی ([1]SCC) سطح یک که کنترل تولید نیروگاه های بزرگ بیشتر از 100 مگاوات را برعهده دارد.
2-دیسپاچینگ منطقه ای ([2]AOC) سطح یک کنترل ایستگاه ها و خطوط انتقال منطقه ای را بر عهده دارد.
3-دیسپاچینگ محلی یا فوق توزیع([3]RDC) سطح سه کنترل ایستگاه ها و خطوط فوق توزیع محلی را بر عهده دارد.
4-دیسپاچینگ توزیع[4]DCC)) سطح چهار کنترل خطوط توزیع را بر عهده دارد.
5-دیسپاچینگ فشار ضعیف(By) پنج در شبکه فشار ضعیف از پست های فشار متوسط تا کنتور مصرف کنندگان خانگی توسط نواحی یا مناطق ۴٠٠ ولت تحت نظارت و کنترل قرار می گیرد[1].
[1] System control Center
[2]Area Operating System
[3]Regional Dispatching Center
[4] Distibution Control center
مراجع:
[1] قدسی، محمد رضا، ارسال اطلاعات نیروگاه ها با استفاده از مدلاسیون کلیدزنی تغییر فرکانس (FSK) به مراکز دیسپاچینگ، توسط RTU ( اولین کنفرانس ملی تحول دیجیتال و سیستم های هوشمند در مجتمع آموزش عالی لارستان شیراز، آذر 1400) https://civilica.com/doc/1383996
