خبرگزاری میز نفت:
وحید حاجی پور | گویا رسم رایج بر آن است که هر چه دروغ بسته شود، خریدارش مشتاق‌تر است. به‌ویژه اگر صاحبانش، نمایندگان مجلس و سلبریتی‌های کم‌ارزش سیاسی باشند. مثلاً طی هفته‌های گذشته تعدادی از نمایندگان مجلس برای تخریب دولت به هر دستاویزی چنگ می‌زنند تا ببافند آنچه را که خود دوست دارند تا دین خود را به جریان حزبی خود ادا کرده باشند.
روزی از کم‌کاری دولت مستقر در تأمین سوخت زمستانی می‌گویند و ساعتی دیگر از عدم تأمین نیازهای گازی؛ بدون آنکه به بدیهیات حوزه انرژی آگاه باشند و حتی بخواهند از یک سرچ ساده گوگل مدد بگیرند. شاید به همین دلیل است که بسیاری معتقدند در شئون منشی و روشی تعدادی از نمایندگان، ویژگی‌ای به نام نگاه کارشناسی «قاچاق» است.
اینکه خیال کنیم و خیال که این‌گونه جهت‌گیری‌ها و اظهارات غیرمنطقی، منبعث از دلسوزی برای منافع ملی باشد تنها از دست خوش‌بینان ساخته است؛ کیست که نداند «کینه‌های بدری» انتخابات ریاست‌جمهوری، این روزها سر باز کرده و هدفی جز غبارآلود کردن فضای سیاسی و اقتصادی ایران ندارد.
مگر می‌توان پذیرفت یک نماینده مجلس، به‌قدری از موضوعات اساسی انرژی «پرت» باشد و این‌چنین نکات از اساس باطل را مستعمره زبان خود می‌کند؟ انکشف که عقل کامل به گفتار آمده! گویی این جماعت بر این گمان سواری می‌گیرند که هر چه دروغ گفته شود، کک کسی هم نگزد و دست آخر پس از اثبات گزاره‌های غلطشان، انگارنه‌انگار که افکار عمومی مشوش شده است.
در اینکه دولت گذشته به‌عنوان دولت فاضله تاریخ ایران، چه خروجی داشته چندان محل بحث اینان نیست؛ تنها چیزی که برایشان مهم است تخریب دولتی است که میراث‌دار انواع‌واقسام خرابکاری و کم‌کاری است. تمام آنچه این افراد از دولت چهاردهم طلب می‌کنند، در دولت گذشته مسکوت گذاشته شده بود و چه‌بسا اگر دولت سیزدهم تداوم داشت، باز هم از طاقچه سیاست‌ورزی‌شان تکان نمی‌خورد.
جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک نظام سیاسی و نه یک دولت، گرفتار ابرچالش وحشتناکی به نام ناترازی انرژی مواجه است که بررسی ریشه‌هایش بماند برای بعد، اما سوار شدن «اینفلوئنسرهای بهارستانی» بر امواج این چالش و سیاسی‌کاری چه منفعتی برای کشور دارد جز تلکه کردن آرامش روانی مردم؟!
منبع:
خبرگزاری میز نفتاین خبر به صورت اتوماتیک جمع آوری شده است در صورتی که منافاتی با قوانین دارد لطفا از طریق صفحه تماس با ما گزارش دهید.
